دوسوال مطرح است.یکی چرا امام حسین شهید شد؟ دیگر این که چرا دستور داده اند که عزای امام حسین همیشه اقامه شود و نتیجه این که ما هر سال دوماه محرم و صفرو بلکه غیر این دو ماه وقتها و عمرها و خرج ها و انرژی ها صرف میکنیم

در جواب سوال اول خیلی حرفها گفته شده .دشمنان گفته اند امام حسین قصد حکومت داشته و کشته شد به عبارتی هدف شخصی داشت و نرسید.دوستان ساده اندیش گفته اند کشته شد تا گناهان امت بخشیده شود.بعضی ها حتی جنبه اسمانی به ان داده اند و ان را گفته اند که نصاری در باره عیسی (ع)گفته

خیلی از ذاکرین کشته شدن حضرت را از قسمی جلوه میدهند که گویا شخصی مظلوم و بی تقصیر بود و بی جهت کشته و نفله شد و ضایع شد و هدر رفت

معمولا تذکر حادثه سید الشهدا از قبیل اظهار تاسف است.ان هم اظهار تاسف از کشته شدن سید الشهدا که افسوس اقا را به همراه یارانش ،به همراه فرزندانش نفله شد.

حال ان که غلط ترین غلط ها ان است که امام حسین را نفله شده به حساب بیاوریم،امام حسین به عکس ،به هر قطره خون خود یک دنیا ارزش داد .کسی که موجی ایجاد کرد که قرنها بعد از اواساس کاخ ستمگران را متزلزل کردو در قرن حاضر هم غالب حوادث داغ در محرم ایجاد میشود،خون او هدر رفته است؟درباره فلسفه شهادتش نیزحقیقت همان است که خوش فرمود:نمبینید حق را که به ان عمل نمیشود و باطلی را که از ان نهی نمیکنند؟در چنین حالتی مومن حق دارد که به استقبال مرگ برود

اما جواب سوال دومباید گفت تکالیف شرعی بی حکمت نیست.

منظور این نبوده که همدردی و تسلیتی باشدبرای خاندان رسول،به قول روضه خان ها زهرا را خوشحال بکنیم.خیال میکنیم هر چه قدر ما بیشتر گریه کنیم تسلی خاطر بیشتری برای حضرت زهرا و رسول است.چقدر در این صورت ما حضرت رسول و حضرت زهرا و امام حسین را که همیشه ارزوی شهادت داشته اند وان را فخـر می شمردند کوچک کرده ایم و خیال میکنیم بعد از حدود هزار وچهارصد سال در حال جزع و خزع هستند

اگر ما به بزرگداشت محرم وصفر توصیه شده ایم منظور این است که داستان کربلا به صورت یک مکتب تعلیمی وتربیتی همیشه زنده بماند .در حقیقت جواب سوال اول،اگر درست جواب داده شودجواب سوال دوم هم معلوم میشود.

نقل کرده اندکه امام صادق(ع)به عبد الله حماد بصری فرمود:به من خبر رسیده که در نیمه شعبان گروهی از نواحی کوفه و مردمی دیگر بر سر مزار حسین(ع) میایندو زنانی نیز برای حسین(ع)نوحه گری میکنند وعده ای قران میخوانندوشماری حوادث کربلا را بیان میکنند گروی مرثیه میخوانند.عبد الله عرض کرد:فدایت شوم اری ،من نیز قسمتی از ان را فرموده ایی دیده ام.امام فرمود :شکر خدای که را که در میان مردم گروهی را قرار داد که نزد ما می ایند برای ما اهل بیت مرثیه میخوانند و دشمنان ما را کسانی قرار داد که به انها خرده گرفته میشود و اعمالشان زشت شمرده میشود.

.معلوم میشود فلسفه عزاداری تهدید دشمن و تقبیح کارهای اوست.البته حضرت زهرا خوشحال میشود از عزاداری ما،از باب این که نیت و هدف عزاداری حضرت زهرا و حضرت رسول و حضرت امیر و امام حسین یکی است و ان:یتلوعلیهم ایاتهو یزکیهم و یعلمهم الکتاب والحکمه است

حضرت زهرا خوشحال میشودکه به وسیله ذکر فرزندش مردم در دنیا و اخرت سعادتمند شوند،خوشحال میشود که مردم در همان راهی حـرکت کنند که فرزندش حسین حرکت کرده.