چه خوش است در فراقی همه عمر صبر کردن
به امید ان که روزی به کــــف اوفتـــــــد وصالی
سخنــی بگوی با من که چنـان اسیـر عشقــم
که به خویشتن ندارم ز وجــــودت اشتغـــــالی
همه عمــر در فراقت بگذشت و سهــــــل باشد
اگر احتمــــــــــــــال دارد به قیامـــت اتصـــــالی
کلمات کلیدی: سیاوش قمیشی
