چه خوش است در فراقی همه عمر صبر کردن

به امید ان که روزی به کــــف اوفتـــــــد وصالی

سخنــی بگوی با من که چنـان اسیـر عشقــم

که به خویشتن ندارم  ز وجــــودت اشتغـــــالی

همه عمــر در فراقت  بگذشت و سهــــــل باشد 

اگر احتمــــــــــــــال دارد به قیامـــت اتصـــــالی