نظرات ياداشت هر كه غمت را بديد

در حضور خارها هم مي شود يك ياس بود //در هياهوي مترسك ها پر از احساس بود// ميشود حتي براي ديدن پروانه ها //شيشه هاي مات يك متروكه را الماس بود// دست در دست پرنده ، بال در بال نسيم //ساقه هاي هرز اين بيشه ها را داس بود// كاش مي شد حرفي از (كاش مي شد)هم نبود هرچه بود احساس بود...