به آرامي از کنارش عبور کردم . شايد اونم مثل بقيه آدمايي بود که توگوشه وکنار اين شهر بارها و بارها به چشم خوردن ولي نمي دونم چي شد که برگشتم طرفش ...آروم نشستم جلوش و باهاش سلام و احوال پرسي کردم .وقتي داشتم باهاش حرف مي زدم ناخود آگاه به ياد جمله اول اين مطلب افتادم .....ونداده هايت حکمت

.

.

.

.

اين بار با يك گزارش و يك مصاحبه كوتاه به روزم .

منتظر قدوم سبزت هستم

آقا من پيدا نكردم كه كدوم كامنتو ميگين! (كه منظور منو از اون كامنت متوجه نشدين..)

به هر حال هر كامنتي بوده بدونيد كه من منظور بدي نداشتم!

(:

رمضانتونم مبارك.

سلام دوست عزيز

نماز روزه ها قبول

خوبي

اميدورارم ماه پربركتي داشته باشي

به ما گاهي سر بزن