ن.آ ( در جواب نظر شما در وبلاگ http://iranislam.parsiblog.com/ )

در مورد مطلب دوست عزيز " محمد حسين" لازم بذكر است كه كسب معرفت اكتسابي است و گر نه بحث جبر مطرح مي شود. اگر چه نبايد فراموش كرد كه خدا رحمتش را به هر كه بخواهد عطا مي كند.اما از طرف ديگر استغفرالله خدا كار عبثي هم نمي كند. در خصوص كسب معرفت لازم بذكر است كه: 1-معرفت اكتسابي است و اگر علي (ع) به كسب معرفت نائل شد به دليل نسبت فاميلي با پيامبر نبود چون ابولهب نيز نسبت فاميلي داشت. و يا به خاطر اين نبود كه فقط بگوييم خدا اين چنين خواست. بله خدا اينچنين خواست چون علي اولين لبيك را گفت چون علي در بستر پيامبر خوابيد و هزاران دليل ديگر. بله خدا به رجب علي خياط معرفت داد چون رجب علي نيز گام برداشت (به كتاب رجب علي خياط مراجعه شود) يعني ادعوني استجب لكم يعني بدون رنج گنج ميسر نمي شود. نكته اينجاست كه كسب معرفت به اندازه ظرفيت هر شخص و ميزان حركت اوست. خداوند به چوپاني كه مي گفت "خدايا كجايي تا كنم شانه سرت" نيز معرفت داده بود اما به ظرفيت خود چوپان. 2- اگر بگوييم خدا فقط به افراد خاص معرفت مي دهد به معناي سلب تكليف است كه خود را راحت كنيم. بايد سوخت تا رسيد. مگر رجب علي خياط كه بود .از ميان خود ما بود و حتي ساده تر از ما. اما كاري كه او كرد باعث شد ره صد ساله را در يك شب بپيمايد.مگر پيامبر ما شخص معمولي در ميان افراد قريش نبود. اما يك فرق داشت. به حرا مي رفت تاعبادت كند. امين بود و .... پس خدا او را انتخاب كرد. پس بايد گام برداشت. و هيچ كس از اين مقوله خارج نيست. با عذر خواهي از اينكه مطلب طولاني شد